Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Duo Reges: constructio interrete. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Iam in altera philosophiae parte. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.

Quae possunt eadem contra Carneadeum illud summum bonum dici, quod is non tam, ut probaret, protulit, quam ut Stoicis, quibuscum bellum gerebat, opponeret.

Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Quonam, inquit, modo?
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Quod enim dissolutum sit, id esse sine sensu, quod autem
sine sensu sit, id nihil ad nos pertinere omnino.

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam
confirmandus, inquam;

Sullae consulatum?: Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Nihil sane.: Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quid de Pythagora?: Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Omnis enim est natura diligens sui. Sed tamen intellego quid velit. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Non igitur bene. Summae mihi videtur inscitiae. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.